سرمایهگذاری خطرپذیر و سرمایهگذاری در سهام خصوصی از انواع سرمایهگذاری هستند که جهت تأمین سرمایه و توسعه کسبوکارهای خصوصی به کار میروند. این نوع از سرمایهگذاریها به شکل ریسک- سهام انجام میشود و سرمایهگذاران با ترکیبی از سرمایه و دانش فنی به ایجاد و توسعه شرکتها کمک میکنند.
البته بین مفهوم سرمایهگذاری خطرپذیر و سرمایهگذاری در سهام خصوصی تفاوتهایی وجود دارد. سرمایهگذاری در سهام خصوصی به تأمین سرمایه در موارد زیر اشاره میکند:
- محصولات و فناوریهای جدید
- افزایش سرمایه در گردش
- تملک یا تصاحب شرکتی دیگر
- حل تعارضات مدیریتی و مالکیتی
- تقویت ترازنامه
اما سرمایهگذاری خطرپذیر به سرمایهای اطلاق میشود که بهطور مشترک با کارآفرینان و با هدف تأمین منابع و دانش فنی برای شرکتهای در مرحله مقدم فراهم میشود؛ بنابراین در بیشتر موارد سرمایهگذاری خطرپذیر زیرمجموعهای از سرمایهگذاری در سهام خصوصی است.
معامله موفقیتآمیز در قالب سرمایهگذاری خطرپذیر
جهت معاملهای موفقیتآمیز در فرایند سرمایهگذاری خطرپذیر مدلی هشت مرحلهای پیشنهاد میشود. این مدل شامل مراحل زیر است:
- جذب طرحهای سرمایهگذاری
- غربالگری اولیه
- فاز اول ارزیابی موشکافانه و بازخورد داخلی
- تکمیل امور پیش از تصویب
- فاز دوم ارزیابی موشکافانه و تصویب داخلی
- انعقاد قرارداد
- پایش
- خروج
مدل پیشنهادی فوق دارای ویژگیهایی است که در ادامه توضیح میدهیم:
نخست، فرآیند سرمایهگذاری را از دیدگاه مدیران صندوق سرمایهگذاری تشریح میکند. دوم، سطح مستندسازی لازم در طول عمر هر سرمایهگذاری را نمایش میدهد. سوم، تفاوتهای مراحل مختلف در ارزیابی شرکت سرمایهپذیر را بیان میکند. چهارم، کانالهای سرمایهگذاری را که شامل کانال انتقال مستندات؛ کانال انتقال اطلاعات؛ کانال تصمیمگیری است، معرفی میکند. پنجم، این مدل ماهیت چند رشتهای این نوع سرمایهگذاری را که دربرگیرندۀ دانش مالی، قانون تجارت، مدیریت استراتژیک، مدیریت منابع انسانی، روانشناسی و جامعهشناسی است، نشان میدهد.
در مطالب آتی بیشتر در خصوص این نوع سرمایهگذاری صحبت خواهیم کرد.
منبع: کتاب فرایند سرمایهگذاری خطرپذیر نوشتۀ دارک کلونوفسکی.